Coraz częściej spotykamy się z sytuacją, iż wydatkowanie środków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (zfśs) odbywa się za pośrednictwem nowoczesnych platform internetowych, zwanych KAFETERIAMI.
Rośnie zarówno liczba dostawców tego rodzaju rozwiązań, jak i katalog udostępnianych za ich pśrednictwem świadczeń. Należy jednak pamietać, że w przypadku finansowania świadczeń z zfśs, platformy te powinny zapewnić wydatkowanie środków zgodnie z przepisami ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1352, dalej ustawa o zfśs). Dotyczy to zarówno nabywania środków, jak i katalogu świadczeń.
Czym jest kafeteria i jak powinna prawidłowo funkcjonować?
Jest to elektroniczne narzędzie, którego celem jest zarządzanie świadczeniami pozapłacowymi dla pracowników. Same świadczenie mogą mieć różne źródła finansowania, jak choćby środki obrotowe, pochodzące z zfśs czy też środki trwałe. Jeśli jednak taka kafeteria ma być finansowana stricte ze środków zfśs, musi wówczas spełniać wymogi ustawowe.
Schemat działania kafeterii jest taki, iż pracodawca udostępnia pracownikowi określoną kwotę środków pieniężnych (bądź punktów), do wymiany na poszczególne usługi czy inne bonusy tam oferowane.
Po zalogowaniu się do danej platformy, pracownik winien mieć możliwość wymiany otrzymanych środków pieniężnych czy punktów na konkretne usługi czy świadczenia. To jest z kolei zgodne z zasadą swobody wyboru świadczenia najbardziej dostosowanego do potrzeb i preferencji.
Co może znaleźć się w ofercie takiej kafeterii?
Za pośrednictwem przeróżnych kafeterii najczęściej udostępniane są świadczenie z zakresu kulturalno-oświatowego czy też sportowo-rekreacyjnego. Mogą to być przykładowo kupony czy vouchery umożliwiające dokonanie wymiany na bilety do kina, muzeum czy na koncert i temu podobne. Finansowanie tego typu systemów nie budzi żadnych wątpliwości, tym niemniej oferty kafeteryjne ulegają ciągłym rozszerzeniom.
Obecnie znaleźć tam już można dość często możliwość wymiany posiadanych środków na zakup wczasów czy wycieczek, jak również różnego rodzaju kart podarunkowych (przedpłaconych). I o ile umożliwienie skorzystania przez pracowników z oferty biur podróży czy innych świadczeń związanych z rekreacją jest jeszcze dopuszczalne, o tyle sytuacja z kartami podarunkowymi nie jest już taka jednoznaczna.
